CORONAVIRUS

SAO PAULO, BRAZILIË - Afgelopen week vlogen de Herauten van het Evangelie met het Allerheiligst Sacrament en een beeld van Onze Lieve Vrouw van Fatima over de regio van Sao Paulo, het zwaarst getroffen gebied van Brazilië. 

Deze helicoptervlucht werd speciaal georganiseerd om de stad en de omringende dorpen alsmede de ziekenhuizen en nieuwe veldhospitalen te zegenen en Gods bescherming te vragen tegen het coronavirus.

Nu men door de omstandigheden niet meer naar de kerk kan proberen de Herauten op deze wijze de Rooms-Katholieke Kerk naar de mensen te brengen.

Bekijk hier het filmpje:

Een kerstverhaal van de Herauten van het Evangelie

De eerste Kerstboom

Het feest van Kerstmis komt jaarlijks met een uitbarsting van vreugde en kleur. Huizen en straten worden versierd om de geboorte van de Verlosser te vieren. Men zingt samen lieflijke en verheven melodieën om het Christuskindje in slaap te wiegen en naaldbomen worden versiert met lichtjes, kerstballen en lekkernijen. Wanneer het hele gezin gezamenlijk de kerstboom opzet vragen de jonge kinderen wel eens waar deze traditie, om een dennenboom te versieren met Kerstmis, toch vandaan komt.

Laten we luisteren naar een oude legende die ons verteld over het ontstaan van dit mooie gebruik.

Het is nacht. Ergens in het verre oosten ligt de natuur te slapen onder een zachte, witte laag sneeuw. De sterren twinkelen zachtjes. De maan glijd stil langs de hemel en schijnt door de kale bomen. Eén boom staat nog groen en fier rechtop: het is de dennenboom. Zelfs de ijselijke kou van de winter is niet in staat om de dennenboom te ontdoen van zijn groene naalden. Het is stil en alles slaapt.

Maar... niet iedereen slaapt deze nacht. In een stal is een jonge maagd in gebed terwijl haar zuivere bruidegom, een rechtschapen man, bij haar waakt. De maagd is in verwachting en haar kind kan ieder moment geboren worden.

En midden in de nacht wordt daar in die stal, op wonderbare wijze, het kind geboren. Het is een jongen. Maar hij is geen gewone jongen: hij is God én mens. Hij is zo zwak en teder, maar ook de Allerhoogste, de Verlosser der Mensheid, de langverwachte, aangekondigd door de profeten. Hij is Jezus, de Zoon van God en de Zoon van Maria.

En op het moment van zijn wonderbaarlijke geboorte klinkt er in de velden rondom het stalletje een prachtige, hemelse melodie. De lucht wordt vervult van licht en kleur, terwijl koren van engelen verschijnen om de geboorte van de Verlosser aan te kondigen: ‘Eer aan God in den hoge’. Het slapende en bevroren landschap ontwaakt. De knoppen van de bomen barsten open en prachtige bloemen verschijnen. Alles schittert en is vol van prachtige kleuren en heerlijke geuren. Alle dieren verlaten hun holen en lopen blij door de sneeuw waaruit nu bloemen en groene plantjes steken. Ook de vogels verlaten hun nesten en zingen voor hun Schepper die mens geworden is! Heel de schepping is verheugd en wil de wonderbare geboorte van God prijzen en iets geven aan het nieuwgeboren Kind.

Alleen de dennenboom deelt niet in de vreugde: hij is stil en treurig. Hij was de enige van alle bomen die groen bleef in de winter maar nu is hij de enige boom zonder bloemen of vruchten om aan het pasgeboren kindje Jezus te geven. Hij is dan wel altijd groen maar met zijn scherpe naalden kan hij niet zo dicht bij het zachte, nieuwe Kindje komen.

De andere bomen, die vol met bloemen en vruchten zijn, zien de dennenboom zo droevig staan en ze willen wel helpen, maar wat kunnen ze doen? De dennenboom zuchtte diep. Hij had niemand om hem te helpen.

De sterren in de lucht schitteren met al hun kracht om de baby Jezus te eren. Terwijl zij hun gloed op de aarde schijnen bemerken ze dat er iemand is die niet deelt in de blijdschap: het is de arme dennenboom die zich leeg en somber voelt. Alle sterren kijken nu met medelijden naar de dennenboom. De grootste en mooiste ster zegt: ‘Laten we hem helpen; wij zijn met velen en hebben zoveel licht. We zouden toch wel iets van onze schittering aan hem kunnen geven zodat hij iets heeft om aan het Christuskind te geven.’ Alle sterren stemmen daarmee in en in een sprankelende regen werpen zij zich op de dennenboom. Even is de dennenboom bang dat hij in brand zal vliegen maar zijn angst verandert in vreugde als hij zichzelf zo prachtig bedekt ziet met de stralende, veelkleurige sterren. De andere bomen en de dieren zien het en krijgen nu ook

een idee hoe ze kunnen helpen. De dieren plukken enkele van de prachtige vruchten van de bomen en hangen ze aan de dennenboom. Nu kan hij zich vertonen aan het Goddelijk Kind en Hem prijzen met zijn prachtige sterrenkleed.

Daar kijkt nu het pasgeboren kindje Jezus uit de stal naar buiten, naar de prachtige natuur die zo kleurrijk leeft en schittert midden in de winter ter ere van Zijn geboorte! Als Zijn blik op de dennenboom valt verschijnt er een wonderschone glimlach om Zijn lippen en Zijn aanbiddelijke handjes strekken zich uit naar de sprankelende lichtjes op de dennenboom. De dennenboom is vol vreugde! Hij heeft iets kunnen geven om zijn Schepper te doen glimlachen!

Van toen af begonnen de mensen, als een herinnering aan deze wondervolle gebeurtenis, ieder jaar met Kerstmis een dennenboom te versieren met schitterende lichtjes, kleurige kerstballen en heerlijke lekkernijen. Allemaal als eerbetoon aan hun Goede God die mens wilde worden.

Zalig Kerstmis!

Vertaling van een kerstverhaal uit het tijdschrift van de Herauten van het Evangelie. Geschreven door: Zr. Tammie Bonyun, EP. 
Heralds of the Gospel magazine. Jaargang 5, nummer 50, December 2011

Kerststallen

Kerststallen van de Herauten van het Evangelie

Jaarlijks wordt in de kloosters van de Herauten van het Evangelie de kerststal opgezet. Hieronder een kleine verzameling van de vele kerststallen van de Herauten van over de hele wereld.

(klik op de foto's voor een vergroting)

“Een dag met Maria” in Amsterdam

Op 13 Oktober, feest van de laatste verschijning van Onze Lieve Vrouw in Fatima, vond in het historische centrum van Amsterdam, “Een dag met Maria” plaats.
Het programma begon in de Onze Lieve Vrouwe Kerk met het bidden van de Rozenkrans, gevolgd door de Heilige Mis en een processie met het pelgrimsbeeld van het Onbevlekte Hart van Maria van Fatima. Hieronder enkele fotos:

Oktober Rozenkransmaand

Artikel uit het Katholiek Nieuwsblad

De Herauten van het Evangelie

Ed Arons

Het is wel even schrikken. De man die binnenkomt, draagt een bruin met wit habijt, met daarop prominent allerlei symbolen en eronder een soort rijlaarzen. Broeder Aldo Leone is zestig jaar geleden in São Paulo, Brazilië, geboren. Zijn vader was voor zijn geboorte als voetbalcoach uit het zuiden van Italië naar zijn nieuwe vaderland verhuisd. “We maakten deel uit van een grote Italiaanse gemeenschap, die beschikte over een eigen kerkgebouw.” Het is voor die kerk dat hij op zestienjarige leeftijd wordt aangesproken door een jongeman. Of hij deel wil nemen aan een bijeenkomst voor jongeren… “Het was een groep van de Eucharistische Kruistocht van de Belgische priester Edward Poppe. Ik kan me nog herinneren dat de eerste bijeenkomst ging over de paus.”

De Herauten
De jongeman die hem aansprak, is inmiddels priester bij de Herauten van het Evangelie, een nieuwe missionaire beweging, gesticht door een andere Braziliaanse Italiaan: João Scognamiglio Clá Dias. De Herauten beginnen met celibataire broeders en zusters: daarvan zijn er inmiddels respectievelijk 2000 en 1800. Pas later komen er ook priesters: momenteel 140 gewijd en een driehonderdtal seminaristen. Daarnaast zijn er 40.000 gezinnen in 78 landen die als ‘metgezellen’ verbonden zijn aan de derde orde (lekenorde). Hun maandblad dat in vier talen verschijnt (Italiaans, Portugees, Spaans en Engels), heeft een oplage van ruim 1 miljoen.

Veel roepingen
“In het begin kwamen bijna alle roepingen uit de Italiaanse gemeenschap in Brazilië”, zegt Leone. “Daarna kwamen Brazilianen met een Duitse achtergrond en Braziliaanse Japanners. Het is pas sinds kort dat de Brazilianen niet langer in de meerderheid zijn, dankzij veel roepingen in landen als Portugal, Italië en de Verenigde Staten.” Die uitbreiding komt door het sterk missionaire karakter van de Herauten, waarvan Aldo Leone een duidelijk voorbeeld is. Nadat hij op zijn 24e als broeder is ingetreden, werkt hij als pionier in Canada, India, Portugal, Zuid-Afrika en Engeland. Telkens heeft hij een jaar of vijf nodig om de basis te leggen waar anderen op verder kunnen bouwen. “Mijn eerste contact in Canada was met een Schots gezin met acht kinderen. De zes dochters zijn later bij ons ingetreden.”

Pionieren in Nederland
In Nederland verloopt het ook zo. Het is toenmalig pauselijk nuntius mgr. Bacqué die de Herauten benadert en vraagt of ze naar Nederland kunnen komen. Ze zenden Aldo Leone, die inmiddels vier jaar in Wormerveer woont. De kern van zijn werk bestaat uit het bezoeken van gezinnen, meestal met een levensgroot beeld van Maria van Fatima. “We wachten niet tot de mensen naar de kerk komen. We gaan naar de mensen toe. Overal, ook in Nederland, is er een grote openheid. Tegenstand is er in het begin bij nogal wat parochiepriesters. Maar als ze de resultaten zien, verandert die houding…”
(...) “Regelmatig gebeurt het dat mensen hun huwelijk kerkelijk laten inzegenen, dat ze zichzelf en hun kinderen laten dopen en de andere sacramenten ontvangen.”

De kracht van de Nederlanders
Door zijn brede internationale ervaring kan Aldo Leone culturen vergelijken, waarbij de Nederlandse er niet slecht van afkomt. “Mensen in landen als India hebben een religieuze intuïtie: ze maken zich de basiselementen van het geloof snel eigen, maar het blijft vaak wat oppervlakkig. De Nederlanders zijn meer reflectief ingesteld: in het begin zijn ze kritisch en hebben ze veel vragen, maar als ze zich op een gegeven moment geven, dan doen ze dat overtuigd en sterk.” Hij herkent de toewijding van de Nederlandse missionarissen die hij in Brazilië leerde kennen “Weet je dat de helft van de missionarissen in Brazilië uit Nederland afkomstig was?” De Spanjaarden staan binnen de Herauten bekend als theologen en de Japanners als financiële experts…

Militia Christi
De spiritualiteit van de Herauten stoelt op de devotie voor de Eucharistie, toewijding aan Maria en trouw aan de paus. Aldo Leone: “Maria leidt je tot Jezus, die het hart van de Kerk is; en Jezus is onlosmakelijk verbonden met de Eucharistie. Als wereldwijde beweging hebben we het geregeld dat we altijd wel ergens op de wereld de Eucharistie vieren en ook is er voortdurende aanbidding van het Allerheiligste.” Op een dvd van de Herauten doen de grote bijeenkomsten haast militaristisch aan: de uniformen en de manier waarop ieder op dezelfde manier loopt en handelt. Curiekardinaal Rodé gebruikt daarom voor hen de term Militia Christi, als erenaam. Aldo Leone geeft uitleg: “Onze stichter was in zijn jeugd bij de parachutisten en wilde een tegenwicht bieden tegen de hippiecultuur van het doen waar je zin in hebt. Discipline is belangrijk voor ons. Het is geen discipline die je persoonlijkheid doet vervagen, maar die ruimte biedt om je eigen persoonlijkheid op het spoor te komen. Zo hebben we bij São Paulo een vormingscentrum met huizen voor artiesten, journalisten, musici enzovoort.”

Missionair
De Herauten van het Evangelie willen dienstbaar zijn aan de lokale Kerk, aan de parochies. “In Brazilië, Colombia en Portugal hebben we teams die per bus het hele land afreizen. De leden verblijven telkens twee weken in een bepaalde plaats en missioneren daar. Door het huis-aanhuis bezoeken van mensen, door processies en concerten. Wij willen graag evangeliseren via schoonheid. Dat werkt beter dan preken.” Resultaat? “De priesters hebben het dan druk met biecht horen.” +

100 jaar Fatima

Maria van Fatima

Het is vandaag precies 100 jaar geleden de Maria in Fatima voor de laatse keer verscheen aan drie herderskinderen. Gedurende deze verschijning zei Maria onder andere: ''Ik kom u vragen om alle dagen het Rozenhoedje te bidden en van leven te veranderen.'' Betekenisvol is dat tijdens deze laatste verschijning ook Sint Jozef verscheen.

In totaal verscheen Maria 6 maal in Fatima.
Tijdens de verschijningen riep zij de wereld op tot bekering en waarschuwde zij voor rampen en oorlog als men zich niet zou bekeren. Maar zo luid de grote belofte van Maria te Fatima: ''uiteindelijk zal mijn onbevlekt Hart overwinnen''.

In de hele wereld vieren de Herauten vandaag dit 100-jarig jubileum en bidden dat de grote belofte van Onze Lieve Vrouw van Fatima zich zo gauw mogelijk verwezenlijkt.